Σελ.139
… Στο διάστημα της παραμονής του στο Ίνσμπρουκ, συνέβη μια αλλαγή στη ζωή του Πέτρου η οποία είχε ευεργετικό αποτέλεσμα στη διάθεση του και, κατά συνέπεια, στη δουλειά του: Ανακάλυψε το σκάκι.
Ένα βραδάκι που είχε βγει να περπατήσει όπως συνήθιζε, έκατσε να πιει ένα ζεστό σε κάποιο καφενείο, το οποίο συμπωματικά ήταν το σημείο συνάντησης των σκακιστών της μικρής πόλης. Στα παιδικά του χρόνια, είχε διδαχθεί τις κινήσεις και είχε ψευτοπαίξει κάποιες παρτίδες, εντελώς ανυποψίαστος όμως για το πραγματικό βάθος του παιχνιδιού. Τώρα, καθώς ρουφούσε το ζεστό του κακάο, τράβηξε την προσοχή του μια παρτίδα στο διπλανό τραπέζι και την παρακολούθησε με έντονο ενδιαφέρον. Το επόμενο βράδυ τα βήματά του τον έφεραν στο ίδιο μέρος, και το μεθεπόμενο, και παρατηρώντας μόνο, άρχισε σταδιακά να μπαίνει στη λογική του παιχνιδιού.
Μετά από μερικές επισκέψεις, αποδέχθηκε ένα βράδυ την πρόκληση για μια παρτίδα. Έχασε και, λόγω του ανταγωνιστικού του χαρακτήρα, εκνευρίστηκε, πόσο μάλλον όταν έμαθε ότι ο συμπαίκτης του ήταν γελαδάρης στο επάγγελμα. Εκείνο το βράδυ ξενύχτισε, προσπαθώντας να εντοπίσει τα λάθη του. Τα επόμενα βράδια έχασε ακόμη μερικές παρτίδες, αλλά στη συνέχεια κέρδισε μία και ένιωσε ανείπωτη χαρά, ένα συναίσθημα που του έδωσε φτερά για τις επόμενες νίκες.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Απόστολου Δοξιάδη «Ο θείος Πέτρος και η εικασία του Γκόλντμπαχ»
3 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρον! Άλλωστε, ο κ. Δοξιάδης είναι σκακιστής, τον έχουμε δει να παρακολουθεί διάφορους αγώνες και εκδηλώσεις.
Φίλε Historian, δεν φαντάζεσαι πόσο ενδιαφέρον μπορεί να γίνει ένα βιβλίο που μιλάει αποκλειστικά για μαθηματικά, όταν οι περιγραφές γίνονται από την κατάλληλη οπτική γωνία. Ήμουν 15 όταν το διάβασα (πριν οκτώ χρόνια) και ήταν τότε που αποφάσισα να ασχοληθώ με τα μαθηματικά.
Σωστό, άλλωστε μαθηματικά και σκάκι συνδέονται στενά.
Δημοσίευση σχολίου