Ο Ολλανδός Μαξ Όυβε (Μάιος 20, 1901 – Νοέμβριος 26, 1981) ήταν ο πέμπτος παγκόσμιος πρωταθλητής σκακιού. Γεννήθηκε στο Watergraafsmeer που βρίσκεται λίγο έξω από το Άμστερνταμ. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, όπου αργότερα έκανε και το διδακτορικό του (1926). Ο Όυβε εκτός από μεγάλος σκακιστής και μαθηματικός, ήταν και συγγραφέας. Εξέδωσε μια ανάλυση του παιχνιδιού του σκακιού στην οποία αποδείκνυε, με τη χρήση της συχνότητας Μορς, πως τους επίσημους κανόνες που υπήρχαν, μια επίσημη παρτίδα θα μπορούσε να κρατήσει επ’ άπειρων.
Ο Όυβε κέρδισε κάθε πρωτάθλημα Ολλανδίας στο οποίο συμμετείχε από το 1921 μέχρι το 1952 και επιπλέον κέρδισε και μία φορά το 1955. Σήμερα οι 12 συνολικοί του τίτλοι παραμένουν ρεκόρ. Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Όυβε, οι μόνοι που κατόρθωσαν να αναδειχθούν νικητές εκείνη την περίοδο, ήταν ο Σαλό Λαντάου το 1936, όταν ο Όυβε δεν συμμετείχε στο πρωτάθλημα και ο Ζαν Χάιν Ντόνερ το 1954. Κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου σκακιστή ερασιτεχνών το 1928 με σκορ 12 στα 15.
Ο Όυβε είχε την οικογένεια του και τη δουλειά του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συμμετέχει σε σκακιστικά τουρνουά, παρά μόνο κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών. Παρόλο που με αυτό του τον τρόπο ζωής οι σκακιστικές του εμφανίσεις ήταν περιορισμένες, αυτές παρέμεναν σε εξαιρετικό επίπεδο.
Στις 15 Δεκεμβρίου του 1935, μετά από 30 παρτίδες σε 13 διαφορετικές πόλεις της Ολλανδίας, σε συνολική διάρκεια 80 ημερών, ο Όυβε νίκησε τον Αλιέχιν με 15,5-14,5 και έγινε ο πέμπτος άνθρωπος που κατέκτησε ποτέ τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στο σκάκι. Παρόλο που ο Αλιέχιν βρέθηκε γρήγορα μπροστά με δύο νίκες διαφορά, ο Όυβε ανέβασε κατά πολύ την απόδοσή του μετά το 13 παιχνίδι. Αυτή ήταν η πρώτη φορά, που οι σκακιστές κατά τη διάρκεια των διακοπών της παρτίδας είχαν αναλυτές να τους βοηθάνε. Πολλοί χρέωσαν τη νίκη αυτή του Όυβε στον αλκοολισμό του Αλιέχιν. Ωστόσο ο Φλορ, δήλωσε ότι μάλλον η υπερβολική σιγουριά του Αλιέχιν του κόστισε τον τίτλο και όχι το αλκοόλ. Η κατάκτηση του αυτή, έδωσε μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη του σκακιού στην Ολλανδία.
Σε μία προσπάθεια να δώσουν ένα τέλος σε όλες τις φήμες ως αναφορά το αν ήταν δίκαιο το αποτέλεσμα του τελικού εκείνου, πολλοί από τους μετέπειτα παγκόσμιους πρωταθλητές (Σμίσλοφ, Σπάσκι, Κάρποφ και Κασπάροφ) ανάλυσαν τον αγώνα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Όυβε άξιζε απόλυτα τη νίκη. Τον τίτλο του έχασε το 1937 και πάλι από τον Αλιέχιν, ο οποίος κατά την περίοδο εκείνη είχε κόψει το ποτό (παρόλα αυτά αργότερα το ξανάρχισε). Αυτοί οι δύο αγώνες για τον παγκόσμιο τίτλο, αποτελούν την καρδιά της σκακιστικής πορείας του Όυβε. Φυσικά έπαιξε και με πολλούς άλλους καταξιωμένους σκακιστές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αγώνας του με τον Πωλ Κέρες στην Ολλανδία το 1940, όπου έχασε με 6,5-7,5 καθώς και με τον τότε 14χρονο Φίσερ όπου από τις δύο παρτίδες κέρδισε τη μία, ενώ η δεύτερη έληξε ισόπαλη. Αργότερα έπαιξαν άλλη μία παρτίδα, στην οποία ο ώριμος τότε Φίσερ επικράτησε σχετικά εύκολα.
Στα 69 του χρόνια (1970) και μέχρι τα 77 του διετέλεσε πρόεδρος της διεθνούς σκακιστικής ομοσπονδίας (FIDE). Η προεδρία του χαρακτηρίζεται από ηθική ορθότητα και έλλειψη πολιτικής παρέμβασης. Οι σχέσεις του με την Σοβιετική Ένωση ήταν ιδιαίτερα τεταμένες, καθώς ψαλίδισε τις μέχρι τότε αυξημένες αρμοδιότητες της, λόγω της σκακιστικής της κυριαρχίας στο παγκόσμιο στερέωμα. Λόγω αυτής του της στάσης, δεν είναι λίγες, η ακραίες απόψεις, όπως αυτή του Βίκτωρ Κορτσνόι, που θέλει τον Όυβε σαν τον τελευταίο έντιμο πρόεδρο της ομοσπονδίας.
Ο Όυβε κέρδισε κάθε πρωτάθλημα Ολλανδίας στο οποίο συμμετείχε από το 1921 μέχρι το 1952 και επιπλέον κέρδισε και μία φορά το 1955. Σήμερα οι 12 συνολικοί του τίτλοι παραμένουν ρεκόρ. Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του Όυβε, οι μόνοι που κατόρθωσαν να αναδειχθούν νικητές εκείνη την περίοδο, ήταν ο Σαλό Λαντάου το 1936, όταν ο Όυβε δεν συμμετείχε στο πρωτάθλημα και ο Ζαν Χάιν Ντόνερ το 1954. Κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου σκακιστή ερασιτεχνών το 1928 με σκορ 12 στα 15.
Ο Όυβε είχε την οικογένεια του και τη δουλειά του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συμμετέχει σε σκακιστικά τουρνουά, παρά μόνο κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών. Παρόλο που με αυτό του τον τρόπο ζωής οι σκακιστικές του εμφανίσεις ήταν περιορισμένες, αυτές παρέμεναν σε εξαιρετικό επίπεδο.
Στις 15 Δεκεμβρίου του 1935, μετά από 30 παρτίδες σε 13 διαφορετικές πόλεις της Ολλανδίας, σε συνολική διάρκεια 80 ημερών, ο Όυβε νίκησε τον Αλιέχιν με 15,5-14,5 και έγινε ο πέμπτος άνθρωπος που κατέκτησε ποτέ τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στο σκάκι. Παρόλο που ο Αλιέχιν βρέθηκε γρήγορα μπροστά με δύο νίκες διαφορά, ο Όυβε ανέβασε κατά πολύ την απόδοσή του μετά το 13 παιχνίδι. Αυτή ήταν η πρώτη φορά, που οι σκακιστές κατά τη διάρκεια των διακοπών της παρτίδας είχαν αναλυτές να τους βοηθάνε. Πολλοί χρέωσαν τη νίκη αυτή του Όυβε στον αλκοολισμό του Αλιέχιν. Ωστόσο ο Φλορ, δήλωσε ότι μάλλον η υπερβολική σιγουριά του Αλιέχιν του κόστισε τον τίτλο και όχι το αλκοόλ. Η κατάκτηση του αυτή, έδωσε μεγάλη ώθηση στην ανάπτυξη του σκακιού στην Ολλανδία.
Σε μία προσπάθεια να δώσουν ένα τέλος σε όλες τις φήμες ως αναφορά το αν ήταν δίκαιο το αποτέλεσμα του τελικού εκείνου, πολλοί από τους μετέπειτα παγκόσμιους πρωταθλητές (Σμίσλοφ, Σπάσκι, Κάρποφ και Κασπάροφ) ανάλυσαν τον αγώνα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Όυβε άξιζε απόλυτα τη νίκη. Τον τίτλο του έχασε το 1937 και πάλι από τον Αλιέχιν, ο οποίος κατά την περίοδο εκείνη είχε κόψει το ποτό (παρόλα αυτά αργότερα το ξανάρχισε). Αυτοί οι δύο αγώνες για τον παγκόσμιο τίτλο, αποτελούν την καρδιά της σκακιστικής πορείας του Όυβε. Φυσικά έπαιξε και με πολλούς άλλους καταξιωμένους σκακιστές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο αγώνας του με τον Πωλ Κέρες στην Ολλανδία το 1940, όπου έχασε με 6,5-7,5 καθώς και με τον τότε 14χρονο Φίσερ όπου από τις δύο παρτίδες κέρδισε τη μία, ενώ η δεύτερη έληξε ισόπαλη. Αργότερα έπαιξαν άλλη μία παρτίδα, στην οποία ο ώριμος τότε Φίσερ επικράτησε σχετικά εύκολα.
Στα 69 του χρόνια (1970) και μέχρι τα 77 του διετέλεσε πρόεδρος της διεθνούς σκακιστικής ομοσπονδίας (FIDE). Η προεδρία του χαρακτηρίζεται από ηθική ορθότητα και έλλειψη πολιτικής παρέμβασης. Οι σχέσεις του με την Σοβιετική Ένωση ήταν ιδιαίτερα τεταμένες, καθώς ψαλίδισε τις μέχρι τότε αυξημένες αρμοδιότητες της, λόγω της σκακιστικής της κυριαρχίας στο παγκόσμιο στερέωμα. Λόγω αυτής του της στάσης, δεν είναι λίγες, η ακραίες απόψεις, όπως αυτή του Βίκτωρ Κορτσνόι, που θέλει τον Όυβε σαν τον τελευταίο έντιμο πρόεδρο της ομοσπονδίας.
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύεται και στην ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια
5 σχόλια:
μπρααβο χρηστο πολυ ενδιαφερον παρουσιαζει η δουλεια σου στο τομεα η ιστορια του σκακιου συνεχισε ετσι
Να ‘σαι καλά Μάριε. Σειρά έχει ο συνδυαστικός Ταλ!
Χρήστο έχεις κάνει καταπληκτική και πραγματικά αξιοζήλευτη δουλεια.Το γεγονός ότι η Βικιπαίδεια δέχτηκε να δημοσιεύσει το αρθρο σου είναι καταπληκτικό.Η δημιουργία σκακιστικού φόρουμ στη σελίδα μας πιστεύω πως είναι μια πολύ καλή ιδέα και ιδιαίτερα προτοποριακή, συνέχισε έτσι και θα έρθει και η στιγμή που το blog μας θα είναι από τα πρώτα πανελληνίως!Και με την ευκαιρία ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ σε όλους.
Χρόνια πολλά σε εσένα και σε όλους Σίμο. Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Μπράβο παιδιά πολύ καλή η δουλειά σας γενικώς,όταν θα έρθω στην Εδεσσα θα έρθω να γνωριστούμε και να παίξουμε καμιά παρτίδα!
Δημοσίευση σχολίου