Φιλιντόρ Αντρέ Ντάνικαν Φρανσουά

Ο Γάλλος Φιλιντόρ Αντρέ Ντάνικαν (Σεπτέμβριος 7, 1726 – Αύγουστος 31, 1795) ήταν εκτός από ένας λαμπρός σκακιστής της εποχής του και ένας εξαίρετος μουσικοσυνθέτης. Παρόλο που μέχρι τότε δεν υπήρχε ο τίτλος του παγκόσμιου πρωταθλητή του σκακιού, ο Φιλιντόρ φαίνεται σήμερα μακράν ως ο δυνατότερος σκακιστής της γενιάς του.

Ο Φιλιντόρ ξεκίνησε να παίζει σκάκι περίπου το 1740 στο σκακιστικό λίκνο της Γαλλίας, το Café de la Regence. Ο καλύτερος σκακιστής της Γαλλίας ήταν μέχρι τότε, ο φίλος του Λεγκάν ντε Κερμίρ. Ήταν αυτός που του έμαθε να παίζει και ήταν τόσο ισχυρότερός του που έπαιζε μαζί του με χάντικαπ ενός πύργου και παρόλα αυτά τον κέρδιζε. Ο Φιλιντόρ όμως μέσα σε μόνο τρία χρόνια κατάφερε να τον φτάσει και λίγο αργότερα να τον ξεπεράσει.

Το 1747 ο Φιλιντόρ επισκέφθηκε την Αγγλία όπου συνέτριψε τον πασίγνωστο τότε Φιλίπ Στάμα με σκορ +8-1=1, παρά το γεγονός ότι ο Στάμα είχε τα λευκά και στους δέκα αγώνες.

Στις 9 Μαΐου του 1783, ο Φιλιντόρ έκανε κάτι που μέχρι τότε δεν είχε προηγούμενο. Έπαιξε σιμουλτανέ με τρεις σκακιστές με κλειστά μάτια και σαν να μην έφτανε αυτό, έδωσε στον τρίτο σκακιστή το πλεονέκτημα ενός πιονιού, από την αρχή της παρτίδας. Σήμερα τρία παιχνίδια σιμουλτανέ, θεωρούνται κάτι σχετικά απλό, ωστόσο ακόμα και σήμερα τρία παιχνίδια blind (με δεμένα μάτια), παραμένουν κάτι εξαιρετικά δύσκολο.

Αλλά ακόμα και στα τελευταία του χρόνια ο Φιλιντόρ προσέφερε απλόχερα το θέαμα. Στα 67 του (1793), έπαιξε στο Λονδίνο «τυφλό» με δύο σκακιστές που τους κέρδισε και τους δύο.

Το 1749, ο Φιλιντόρ δημοσίευσε το βιβλίο του Analyse du jeu des Échecs. Το βιβλίο αυτό, ήταν τόσο μπροστά από την εποχή του που επανακυκλοφόρησε σε περίπου 70 διαφορετικές ανατυπώσεις και μεταφράστηκε στα Αγγλικά, τα Γερμανικά και τα Ιταλικά.

Απόρροια της εκτεταμένης μελέτης του, ήταν η πολύ ανώτερη, των υπόλοιπων σκακιστών της εποχής, στρατηγική του γνώση, που κατέληγε στο συμπέρασμα ότι τα πιόνια είναι η ψυχή της παρτίδας.